Zapelenie Zatok

Jak wynika ze statystyk medycznych, co drugi Polak przynajmniej raz w życiu chorował na zapalenie zatok. U prawie 15 procent chorych to schorzenie przechodzi w postać przewleką, co staje się szczególnie uciążliwe i dokuczliwe. Istnieją trzy postaci zapalenia zatok. Podział ten wyodrębniony został na podstawie okresu trwania choroby. Ostre zapalenie zatok ma zwykle gwałtowny początek, ale nie trwa dłużej niż cztery tygodnie. O zapaleniu podostrym mówimy, kiedy trwa od czterech do ośmiu tygodni. Jeżeli natomiast czas choroby przekracza osiem tygodni lub zapalenie często powraca, jest to już przewlekła postać choroby. Leczenie zapalenia zatok wbrew pozorom nie należy do łatwych, o czym przekonał się każdy pacjent, który cierpiał na to schorzenie, zwłaszcza w postaci przewlekłej.

Postaci zapalenia zatok przynosowych

Zadaniem zatok przynosowych jest jest nawilżanie, ogrzewanie i oczyszczanie powietrza, które wdychamy. Często zaczyna się niewinnie: od kichania i kataru. Podejrzewamy zwykłe przeziębienie. Kiedy jednak mija tydzień, później następny, a nos wciąż pozostaje zatkany, do tego nasze oczy łzawią, zwiększa się pulsujący ból głowy, a nawet twarzy. To znak, że infekcja przeniosła się na zatoki, które przestają być drożne. W początkowym okresie zapalenia zatok przynosowych leczenie może prowadzić lekarz rodzinny. Niekiedy jednak konieczna jest wizyta u laryngologa, który specjalizuje się w tego rodzaju schorzeniach. Zleca on zwykle odpowiednio dobrane antybiotyki, leki obkurczające błony śluzowe, przeciwhistaminowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Diagnoza stawiana jest na podstawie zdjęcia RTG, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetyczny. Niekiedy wykonuje się także antybiogram, czyli badanie na podstawie próbki wydzieliny z nosa, aby zlecić skuteczne w danym przypadku leki.

Przewlekłe zapalenie zatok

Bez wątpienia najwięcej problemów nastręcza przewlekła forma zapalenia zatok przynosowych. W większości przypadków spowodowana jest niedostatecznym wyleczeniem ostrego zapalenia zatok. Ta jednostka chorobowa ma to do siebie, że naprzemiennie występują u pacjenta okresy remisji i zaostrzeń choroby. Objawy bólowe są mniej nasilone, ale długotrwałe. Często też pacjent chrząka i pokasłuje, męczą go napady suchego kaszlu. Wizyta laryngologiczna, zwykle niejedna, staje się wówczas niezbędna. Antybiotykoterapia w przypadkach przewlekłych powinna być prowadzona minimum 3 tygodnie. Kiedy leczenie nie przynosi spodziewanej poprawy, konieczne jest wdrożenie leczenia metodą chirurgiczną. Najczęściej stosowane jest leczenie endoskopowe. W celu udrożnienia zatok można także przeprowadzić balonoplastykę, czyli zabieg, polegający na wprowadzeniu do ujść zatok specjalnego zbiorniczka i napompowaniu go, co w efekcie powoduje ich poszerzenie.

Leczenie wspomagające

Laryngolodzy zajmujący się na co dzień pacjentami z zapaleniem zatok przynosowych, podkreślają także znaczenie leczenia wspomagającego. Polega ono na regularnym wykonywaniu inhalacji roztworami soli lub naparów ziołowych. Najlepiej wykorzystać w tym celu specjalnie do tych czynności opracowany sprzęt, dostępny w aptekach. Odkryciem medycznym ostatnich lat w kontekście leczenia wspomagającego zapalenia zatok przynosowych jest normobaria. Jest to nowoczesna terapia, która polega na tym, że pacjent przez określoną ilość czasu przebywa w komorze normobarycznej, gdzie panuje większe ciśnienie, jest więcej tlenu, dwutlenku węgla oraz wodoru. Rolą pacjenta jest tylko zajęcie wygodnej pozycji i wdychanie tej dobroczynnej „mieszanki”. Takie sesje normobaryczne jest bardzo dobrą metodą z zakresu leczenia wspomagającego u chorych na zapalenie zatok, niezależnie od jego postaci. Chorujący na zapalenie zatok, skarży się na utrudnione oddychanie, ponieważ zaburzona została wentylacja nosa i zatok. W efekcie również krew nie jest wystarczająco nasycona tlenem. Badania naukowe dowodzą, że taka terapia podwyższonym ciśnieniem przynosi konkretne, pozytywne skutki. Dotlenienie wszystkich komórek zmniejsza stany zapalne w organizmie, wspomaga oddychanie oraz oczyszcza zatoki. Ponadto wzmocniony zostaje układ odpornościowy, a co za tym idzie, siły naszego organizmu zostają zmobilizowane do walki z zapaleniem zatok. Pamiętajmy, że najgorszy okres dla górnych dróg oddechowych, w tym dla zatok, to okresy, kiedy spada nasza odporność. Ma więc to także znaczenie profilaktyczne. Odpowiednie ciśnienie atmosferyczne w połączeniu ze zwiększoną zawartością tlenu, dwutlenku węgla i wodoru regeneruje także nabłonki i wpływa bakteriobójczo, co jest istotne w przypadku bakteryjnego zapalenia zatok przynosowych. Standardowa sesja normobaryczna trwa zwykle około 90 minut, choć czas ten może być wydłużany. Warto korzystać z dobrodziejstw współczesnej medycyny. Zapalenie zatok przynosowych, pozornie błahe, często wymaga kompleksowego działania, nie tylko farmakologicznego. Ryzyko problemów z zatokami zwiększa coraz bardziej zanieczyszczone powietrze, którym oddychamy na co dzień. Wewnątrz komory normobarycznej utrzymuje się najbardziej sprzyjające zdrowiu warunki do oddychania.

***